Yaxud Vətənimizi müdafiə etmək elə Anamızı müdafiə etməkdir.
33 il bundan öncə də belə idi. 1990-cı ilin 20 Yanvar faciəsi zamanı şəhid olanlara yas saxlayan, onların əziz xatirəsinə ehtiram bildirən Azərbaycan xalqı ilə yanaşı şəhidlərimizin ünvanına iftira yağdıran içimizdəki bəzi ünsürlər, daha dəqiq desək, xainlər də var idi. Halbuki 20 Yanvar faciəsinin niyə törədildiyi, qanlı sovet imperiyasının dinc Azərbaycan xalqına niyə divan tutduğu hər kəsə yaxşı bəlli idi.
20 Yanvar faciəsinə gedən yol
Hamı yaxşı bilirdi ki, 20 Yanvar faciəsinə gedən yolun əsası, əslində, 1988-ci ildə, ermənilər Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsi ilə bağlı fasiləsiz mitinqlər keçirməyə başladıqdan sonra qoyulmuşdu. Eyni ittifaq dövlətinin, yəni keçmiş SSRİ-nin tərkibində olsaq da rəsmi Moskva, bir qədər də dəqiqləşdirsək, rus-bolşeviklər 1905-1907, 1918-1920-ci illərdə olduğu kimi bu dəfə də daşnak ideologiyasına dəstək verdilər. Nəticədə də 1988-1989-cu illərdə azərbaycanlıların tarixi-etnik torpaqlarından – Ermənistandan növbəti deportasiyası baş verdi, 250 min azərbaycanlı qaçqın düşdü.
Buna etiraz edən Azərbaycan xalqı öz azadlığı, müstəqilliyi, ərazi bütövlüyü uğrunda mübarizəyə başladı. Mixail Qorbaçov başda olmaqla o zamankı SSRİ rəhbərliyi xalqımızın bu mübarizə əzmini qırmaq, daha sonrakı mərhələ üçün planlaşdırılan çirkin məqsədlərə çatmaq üçün 20 Yanvar faciəsini törətdi. Sovet rəhbərliyinin Azərbaycan xalqına qarşı silahlı hücumu, dinc əhalinin kütləvi surətdə vəhşicəsinə gülləbaran edilməsi xalqın iradəsini qırmaq, ona əzəli torpaqları olan Qərbi Azərbaycandan zorakılıqla qovulmasını və Dağlıq Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsini qəbul etdirmək məqsədi daşıyırdı.
Bu, sovet rəhbərliyi üçün bumeranq effekti verdi
Lakin bu, sovet rəhbərliyi üçün bumeranq effekti verdi. Əvvəla, bu faciə qanlı sovet imperiyasının süqutunu daha da tezləşdirdi. 1990-cı il yanvarın 19-dan 20-nə keçən gecə əliyalın, dinc Azərbaycan xalqına atılan güllələr mənəvi baxımdan elə SSRİ-nin özünə geri döndü. Qanlı yanvar SSRİ daxilindəki digər xalqların da azadlıq mübarizəsinə qalxmasına təkan verdi və cəmi bir il sonra – 1991-ci ildə sovet imperiyası süqut etdi.
1990-cı ilin 20 Yanvar faciəsi zamanı şəhid olan qəhrəmanlarımız sovet imperiyasının qaniçən ordusuna qarşı əliyalın mübarizəyə qalxaraq, öz haqlarını tələb etdilər. Onlar şəhid olsa da, bütövlükdə bu savaşın qalibi Azərbaycan xalqı oldu. Azərbaycan xalqı bir an belə azadlıq, suverenlik və ərazi bütövlüyü uğrunda müabrizəsindən geri dönmədi.
20 Yanvar faciəsindən sonra milli azadlıq hərəkatı yeni mərhələyə qədəm qoydu. Bu mərhələnin əsasını isə faciədən dərhal sonra, 1990-cı il yanvarın 21-də ailə üzvləri ilə birlikdə Azərbaycanın Moskvadakı daimi nümayəndəliyinə gələrək doğma xalqı ilə həmrəy olduğunu nümayiş etdirən ümummilli lider Heydər Əliyev qoydu.
Azərbaycan xalqı 1990-cı ilin yanvarında olduğu kimi bir yumruq kimi birləşdi
1993-cü ilin iyununda xalqın təkidli tələbi ilə yenidən siyasi hakimiyyətə qayıdan Heydər Əliyev elə ilk günlərdən Azərbaycanın inkişafı və tərəqqisi üçün addımlar atdı. Sonrakı mərhələdə məhz 20 Yanvar şəhidlərinin, Birinci Qarabağ savaşı şəhidlərinin qanının yerdə qalmaması üçün Azərbaycan güclü ordu qurmağı bacardı.
Heydər Əliyev siyasətini davam etdirən Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə Azərbaycan ən müasir texniki təchizat və peşəkar kadr komplektləşdirməsi apararaq işğal altındakı torpaqlara azadlıq gətirəcək güclü bir ordu qurdu.
2020-ci ildə 44 günlük müharibə dövründə tarixi qələbəyə imza atan Azərbaycan ordusu bununla həm 20 yanvar şəhidlərinin, həm də Birinci Qarabağ savaşı şəhidlərinin qisasını aldı.
Həmin günlər Azərbaycan xalqı 1990-cı ilin yanvarında olduğu kimi bir yumruqtək birləşdi. Prezident-xalq-ordu birliyi öz sözünü dedi. Bu tarixi Zəfərlə qəhrəman oğullarımız yeni bir səhifə açaraq Azərbaycan dövlətçiliyini yeni inkişaf mərhələsinə daxil etdi.
Bu qələbə həm də yeni reallıqlar yaratdı. O reallıqlar fonunda Qarabağ və Şərqi Zəngəzurda böyük quruculuq işləri gedir, artıq Zəngilanın Ağalı kəndi ilə Böyük Qayıdış başlayıb, bu il qayıdış prosesi daha da sürətlənəcək.
Prezident İlham Əliyev Qərbi Azərbaycana qayıdışı yeni prioritet kimi müəyyən edib və kimsədə şübhə yoxdur ki, azərbaycanlı qaçqınlar Ermənistandakı əzəli yurd yerlərinə də qayıdacaqlar. Bununla da 20 Yanvar şəhidlərinin daha bir arzusu gerçəkləşmiş olacaq. Çünki yuxarıda qeyd etmişdik ki, 20 Yanvar qırğınını törədənlərin məqsədi xalqın iradəsini qırmaq, ona əzəli torpaqları olan Qərbi Azərbaycandan zorakılıqla qovulmasını və Dağlıq Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsini qəbul etdirmək idi.
33 il bundan öncə də belə idi
Yazımıza başlayanda heç də təsadüfən “33 il bundan öncə də belə idi” ifadəsini işlətmədik. Məsələ burasındadır ki, 33 il öncə olduğu kimi bu gün də Vətən uğrunda mübarizəyə qalxanlara düşmən münasibət bəsləyənlər var. Biz bunu artıq 40 gündür ki, davam edən aksiyaya münasibətdə də görürük.
Söhbət Rusiya sülhməramlılarının müvəqqəti nəzarəti altında olan Azərbaycan ərazilərində faydalı qazıntı yataqlarının qanunsuz istismarının dayandırılmasını, “Qızılbulaq” və “Dəmirli” yataqlarında monitorinqin keçirilməsinə imkan yaradılmasını tələb edən azərbaycanlı könüllü gənclərin və ekoloqların Laçın-Xankəndi yolunda keçirdikləri dinc etiraz aksiyasından gedir.
Xatırladaq ki, ötən il dekabrın 3-də və 7-də Rusiya sülhməramlı kontingentinin komandanlığı ilə aparılmış müzakirələrin nəticəsi olaraq Azərbaycanın İqtisadiyyat, Ekologiya və Təbii Sərvətlər nazirlikləri, İqtisadiyyat Nazirliyi yanında Əmlak Məsələləri Dövlət Xidməti və “AzerGold” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin mütəxəssislərindən ibarət heyət Rusiya sülhməramlı kontingentinin müvəqqəti yerləşdirildiyi Azərbaycan ərazilərində faydalı qazıntı yataqlarının qanunsuz istismarı, bundan irəli gələn ekoloji və digər fəsadlarla bağlı ilkin monitorinq aparmalı idi. Lakin sülhməramlıların hərəkətsizliyi ucbatından monitorinq baş tutmadı. Buna etiraz olaraq, azərbaycanlı ekofəallar, gənclər, o cümlədən QHT nümayəndələri Şuşa ərazisindən keçən Laçın-Xankəndi yolunda dekabrın 12-dən dinc aksiyaya başladılar.
Tələb bəllidir: “Ekoterrora son!”, “Təbiəti qoruyaq!”, “Mina terroruna son!”, “Azərbaycan oyaqdır, sərvətinə dayaqdır!”.
Düşməni başa düşmək olar, bəz öz içimizdə olanlar?
Göründüyü kimi bu aksiya Azərbaycan xalqının haqlı tələblərinin müdafiəsinə xidmət edir və heç bir zorakı xarakter daşımır. Onu da xüsusi olaraq qeyd edək ki, ərazi humanitar məqsədlər üçün açıqdır. Rusiya sülhməramlılarına və Beynəlxalq Qızıl Xaç Komitəsinə məxsus maşınlar hər iki istiqamətdə sərbəst hərəkət edə bilirlər. Lakin ermənilər, onların xarici havadarları bu aksiyaya başqa don geyindirmək üçün dəridən-qabıqdan çıxırlar. Əslində, onları başa düşmək olar. Çünki düşməndən bundan artıq mövqe gözləmək yersizdir.
Ancaq təəssüflər olsun ki, 33 il əvvəl olduğu kimi, indi də xalqın müqəddəs ideyaları uğrunda mübarizəyə qalxanları hədəfə alanlar arasında “sapı özümüzdən olan baltalar” da var. Belələri bu müqəddəs aksiyaya “qrant böhtanı” ilə kölgə salmağa çalışırlar. Lakin anlamırlar ki, yuxarıdakı tələblərin yerinə yetirilməsi üçün təşkil etdiyimiz aksiyaya görə bizə qrant lazım deyil.
Çünki bu iftiranı yaxanlardan fərqli olaraq Vətən üçün mübarizə aparmaq hər birimizin borcudur.
Çünki biz Ana Vətən deyirik. Deməli Vətənimizi müdafiə etmək, elə Anamızı müdafiə etməkdir.
